Fotohut Diependal

Onlangs bracht ik een bezoek aan de nieuwe Fotohut Diependal. Het is een hut van het Drents Landschap samen met Edo van Uchelen. Edo heeft al een aantal heel mooie hutten in de verhuur, zoals de Dassenhut, de Marterhut, de Boshut Vledder en de hut in Marken voor Weidevogels. Ik heb heel goede ervaringen met zijn hutten, en was vol verwachting toe ik s'ochtends zeer vroeg uit Amsterdam vertrok naar het plaatsje Oranje in Drenthe, waar de hut vlakbij ligt.

De belangrijkste doelsoort van de hut is de Roodhalsfuut. Daarvan broeden slechts zo'n 10 paartjes in Nederland. Volgens Wikipedia broedt de helft daarvan in het natuurgebied Diependal. Ook dit jaar zijn er al Roodhalsfuten in het gebied waargenomen.

Je wordt geacht te parkeren aan het begin van het natuurgebied. Vandaar is het ongeveer 800 meter lopen naar de ingang. Binnen moet je nog een fors stuk lopen door een nauwe gang met lichtopeningen boven in. Ik had zelf een lampje mee, wat helpt. Eenmaal bij de hut open je het kluisje en hangt het bordje bezet aan de buitenkant van de deur. Dat niet iedereen dat begrijpt, bleek uit het openen van de deur, door bezoekers van de vogelkijkhut. Die vogelkijkhut is bovengelegen en wordt bereikt via een trap.

De hut heeft uiteraard geen toiletmogelijkheden. Het is goed om daarmee rekening te houden. Een plasfles en Immodium zijn handige hulpmiddelen. Verder had ik geen kussentje mee, maar zou ik het iedereen aanraden, die wel mee te nemen. De stoeltjes zijn prima, maar ook hard en koud.

De hut heeft wat kijkgaten, waardoor ik kon checken of er al iets zat, voordat ik de luiken opende. Dat was niet het geval. Voorzichtig de luiken geopend en de camera's klaar gelegd. Ik heb gefotografeerd met een bonenzak, maar een statief kan ook.

De activiteiten waren in het begin zeer gering. Alleen op grote afstand zag ik af en toe wat eenden. Daaronder zaten Slobeenden, Krakeenden, Meerkoeten en Grauwe Ganzen. De Dodaars liet zich horen en heel even kwam die uit de dekking. De afstand was zeer groot, vandaar bovenstaand plaatje gemaakt van de Dodaars in zijn habitat.

In de loop van de ochtend kwamen er af en toe vogels dichterbij. Door niet onmiddellijk snel te bewegen met de lens en door in het begin weinig te klikken, leek het als of de vogels wenden aan mijn aanwezigheid. Ik verwacht dat als de hut wat langer open is, deze gewenning er toe zal leiden dat je meer vogels dichtbij kunt fotograferen. De Meerkoet trok zich in ieder geval niets aan van mijn aanwezigheid. Vlak voor de hut werd urenlang gedoken naar voedsel. Ik heb daar heel veel foto's van gemaakt. 

Een volgend hoogtepunt van de ochtend was het bezoek van twee Knobbelzwanen. Die lieten zien dat ze zich zeer op hun gemak voelden.

Later op de dag kwam ook de Dodaars steeds wat dichterbij. Doordat er wat sluierbewolking was, werd het mogelijk een heel sfeervolle foto te maken op korte afstand. Het licht bij zonlicht is harder, met als gevolg blauw water en vaak geel bruinige achtergronden van het aanwezige riet.

Twee belangrijke eigenschappen van de  hut speelden bij het maken van deze foto een belangrijke rol. De belangrijkste is de uitermate lage positie van de hut. Het water staat bijna op de rand van de luikopeningen. Oppassen dat je lens er niet in glijdt, maar het staat ook garant voor prachtige beelden. De tweede belangrijke eigenschap is dat, mits je fotografeert uit een goede hoek er prachtige zachte achtergronden zijn.

De Roodhalsfuut liet zich niet zien. Daarbij moet ik aantekenen dat ik rond 1 uur weg ben gegaan. Het was toen al een tweetal uren vrij stil. Alleen de Meerkoet bleef duiken voor de hut. Wel zag ik in de verte eenden slapen. Wellicht had het geholpen als ik langer was gebleven, maar ik wilde weer op tijd in Amsterdam zijn.

Er zijn uiteraard geen garanties, maar met de Roodhalsfuten in het gebied, zou het mij niet verbazen als op termijn ook die fuut dicht voor de hut komt. Zelfs als dat niet zo is blijft het genieten. Zie hier nog wat beelden.