Marterhut

Sinds enige tijd bestaat de mogelijkheid een Marterhut te huren in Drenthe. De natuurfotograaf Edo van Uchelen ontdekte het afgelopen voorjaar / zomer de aanwezigheid van Boommarters en heeft veel tijd en geduld geïnvesteerd in de opzet van de hut. Tijd voor mij als hutfotograaf een kijkje te gaan nemen.

Je gaat rond zonsondergang of ietsje later de hut in. Ging dan ook tijdig vanuit Amsterdam weg. Het is zonder file 1uur en 45 minuten rijden. Wilde het file risico vermijden en was dus erg vroeg ter plekke. Eerst maar iets gegeten in de buurt.

Daarna naar de parkeerplek, alwaar ik zo stom was te willen keren in het weiland. Niet doen!! En zekere niet met een BMW. Die kwam er niet goed uit en uiteindelijk ben ik maar naar de hut gegaan. De volgende ochtend me er uit laten trekken. Gevolg was wel dat ik iets later dan gepland in de hut zat en dat ik pas rond 5.10 uur terug ging naar de auto.

Eenmaal in de hut aangekomen mij geïnstalleerd. De setting is vast en mag niet aangepast worden. Dat zou de marters teveel verstoren. Hopelijk gaat iedereen zich hier aan houden! Het statief opgezet op de juiste hoogte om zoveel mogelijk gelijk te zijn aan de setting. De 500 mm lens op mijn fullframe camera gezet. Daarmee kun je, zo bleek later net niet een hele Steenmarter vast leggen, die paralel staat aan de hut.  Voor de zekerheid ook mijn cropcamera (factor 1.3) met mijn 70-200 2.8 lens klaargelegd. Die bleek niet heel nuttig. De maximale 260 mm is aan de krappe kant. Voor twee fotografen is de setting niet 100% optimaal. Er staat een groot houtblok, wat dan snel in de weg zou kunnen staan.

Verder een paar proefopnames gemaakt en de instellingen bepaald. Ondanks de lampen, die de setting verlichten had ik met diafragma 4.0 en bijna 2 stops onderbelichten nog ISO 4000 nodig om goed belichte foto's te krijgen. Dit is ongetwijfeld ook het gevolg van het fotograferen door glas. Maar zonder spiegelglas wordt je geroken en gezien en kun je het zeker vergeten. Het histogram bekeken en het wachten kon beginnen. 

Rond 21 uur kwam er even een marter, maar die ging zo snel dat ik alleen met een indruk achterbleef. Een prachtig beest en volgens mij een Steenmarter. Gelukkig kreeg ik daarna nog voldoende mogelijkheden om de Steenmarter vast te leggen.

Dat gebeurde veelal met tussenpozes van 30 tot 60 minuten. Het was dan ook een hele strijd om niet in te dutten. Af en toe moest ik toegeven aan de slaap. Het is altijd de vraag wat je gemist hebt tijdens zo'n hazenslaapje. De Boommarter liet zich niet zien. Of was die er toen ik even sliep? Volgens de wildcamera wel! Zoals uit onderstaande beelden zag ik af en toe wel een Bosmuis.