Wolven in de Poolse Winter

Afgelopen week was ik voor de tweede keer gids voor de Wildpix Travel reis naar de Wilde Wolven in Polen. De reis is tot stand gekomen na een zeer succesvol bezoek van Martin Steenhaut en Han Bouwmeesters 2018. Ze hadden toen o.a. een groep Wolven voor de hut in de sneeuw.

Vorig jaar was ik er in februari in de zelfde week dat de testreis was. Het was veel warmer dan in andere jaren, en op het einde van de week was er geen sneeuw meer. De temperatuur liep zelfs op tot een uitzonderlijke 15 graden Celsius. Het werd een teleurstellende reis. De Wolven lieten zich niet zien en door het gebrek aan ijs, konden we ook geen Otters vinden. Ook de andere activiteiten waren beperkt.

Vorige week maandag begon de reis van dit jaar. De winters is tot nu toe veel te warm en er is weinig sneeuw gevallen. De rivier is niet bevroren. Daarmee waren de vooruitzichten best moeizaam. Om onze kansen te vergroten hadden we een tweede gids van Wildpix Travel mee, die op stap is gegaan om alternatieven te spotten.

Dinsdag zaten we zonder succes in de hut. Behalve de Buizerds was er niet veel te zien. De lokale Vos is inmiddels door Wolven gedood. De lokale gids vertelde ons dat er een roedel van zo’n 20 wolven was gezien op 5 km afstand. Die avond gingen we op stap om te kijken of we de wolven konden horen. Onze lokale gids is een meester in het nabootsen van het huilen van de wolven. Hij had succes. De wolven reageerden op zijn gehuil. Uitermate indrukwekkend!

Op woensdag werden we totaal verrast. Het was rond 12 uur bewolkt geworden, maar nog steeds te warm. Om 15.20 kwam uit de bosrand een Beer te voorschijn. Dat terwijl de Beren in deze tijd van het jaar normaal gesproken in winterslaap zijn. Het is simpelweg niet koud genoeg geweest om in vaste winterslaap te gaan. De Beer ging direct op het voer af en verdween met het eten binnen 1.5 minuut, weer het bos in. Hij kwam nog twee keer terug. De andere dagen liet hij zich alleen s’nachts zien.

Donderdag morgen vroeg stonden we te wachten tot we weggebracht werden, toen we in eens het gehuil van Wolven hoorden vlakbij de lodge. Later bleken ze op een paar honderd meter van de lodge gezeten te hebben. Adrien, de tweede Wildpix gids zag op die dag 8 wolven op grote afstand.

Uiteindelijk waren ook de donderdag, vrijdag en zaterdag niet heel drukke dagen. De Wolven lieten het afweten, al hoorden we ze regelmatig s’nachts. Het leek wederom een reis te worden zonder Wolven. Tot op zaterdag op het einde van de dag er plotseling een Wolf in beeld kwam. Heel voorzichtig liep hij richting het voer. Er werden enkele foto’s en een video gemaakt. Plotseling schrok hij en verdween weer uit beeld.

Op basis van het videomateriaal is onze conclusie dat hij geschrokken is van geuren of aanwezigheid van een Beer of een groep andere Wolven. Meest waarschijnlijk lijkt dat de geur van de Beer de reden is. Op de plek waar hij schrok begon namelijk de pootafdrukken van de Beer in de sneeuw. We zullen het nooit weten, want de Wolf blijft een mysterie. Een mysterie waar wij enkele momenten van hebben mogen genieten.

Je moet er heel veel geduld voor hebben en dan ook nog geluk. Echt iets voor liefhebbers van natuur, die ook een teleurstelling kunnen hebben. De komende tijd zullen we met Wildpix Travel besluiten of en hoe we er mee verder gaan. In ieder geval is er in juni een reis om Beren te fotograferen in dit gebied. Misschien is de verrassing dan wel een wolf in beeld!