Experimenteren met meervoudige belichting

Al tijden liep ik rond met het idee om meer tijd te besteden aan macrofotografie. Om te oefenen volgde ik een workshop Creatieve Macrofotografie bij Loulou Beavers. Daar beleefde ik veel plezier aan. Maar tegelijkertijd bleef het aantal macrofoto's wat ik daarna maakte beperkt. Wel experimenteerde ik af en toe met meervoudige belichting.

 

De discipline om de macrolens in de tas te stoppen had ik nog wel, maar in het veld ging de eerste aandacht met name naar de vogels en vossen. Tegen mijzelf gaf ik als reden dat er teveel wind stond, of dat het licht niet goed was, of dat het onderwerp niet interessant was. De enige manier omdat te veranderen was met alleen macrolens op stap gaan.

 

Dat voornemen heb ik onlangs in de praktijk gebracht tijdens een week vakantie in Griekenland. Naast mijn macro lens had ik een 24-70 en lensbaby lensjes bij me. Kortom alle gelegenheid om aan de slag te gaan met macrofotografie. Uiteindelijk ben ik daar 4 ochtenden met vaak veel wind en twee keer zon en twee keer bewolking op stap gegaan. Daarbij heb ik alleen mijn 100 mm macrolens gebruikt.

De eerste ochtend bleef ik voornamelijk in de tuin ven het hotel en fotografeerde ik naast typische tuinbloemen, vooral insecten. Best een lastige klus, waarbij mij direct opviel dat het maken van creatieve insectenbeelden nog te hoog gegrepen was. Ik besloot dan ook de volgende ochtend buiten het terrein van het hotel te gaan, op zoek naar bloeiende bloemen.

 

De eerste creativiteit liet ik los op een lange aar van een voor mij onbekend gras. Die zwiepte wat rond in de wind en ik wilde dat gevoel vastleggen met meervoudige belichting. Ik werk met Canon en in mijn camera kun je op 4 manieren beelden combineren. Dat gaat door de standen donker, helder, gemiddeld en additief.

 

Voorzichtigheidshalve begon ik met gemiddeld en dat liet vooral de beweging zien. Dit kwam mede doordat ik telkens op de zelfde aar focuste en de lucht als achtergrond vrij somber was, die ochtend. Al snel keek ik naar de mogelijkheden van helder en van additief. De foto die hierboven staat maakte ik op de laatste ochtend met de helder-stand bij opkomende zon. Ik heb ook veel foto's gemaakt met de additief-stand van deze aar en dat leidt op een bewolkte ochtend tot beelden als hier onder.

Delen van de aar vallen nu weg door overbelichting met 2/3 stop tot 1 stop. Dat bood leuke mogelijkheden en al doende keek ik ook naar de impact van de verschillende witbalans mogelijkheden.

 

Naast auto probeerde ik de Kelvin waarde rond de 7000 of soms zelfs iets hoger, maar ook rond de 3600 uit. Dat leidde to veel verschillende foto's, maar uiteindelijk blijkt thuis dat ik ze maar beperkt mooi vind. Dit heeft te maken met de gekozen diafragma waarde f4.0 of lager, waardoor vaak maar een beperkt deel scherp blijkt. Een hoger F-getal leidde tot teveel bewegingsonscherpte. De onscherpte is naar mijn mening bij het beperkte beeld niet altijd mooi.

 

De beelden gemaakt met de donkerstand werden vaak te druk en wat mij betreft te somber. Ze pasten niet bij de rust en kalmte van het mooie Griekse platteland.

 

Soms wilde ik even van de aar weg om opnieuw inspiratie op te doen. Zo ging ik opzoek naar klaprozen. Ook die zwiepten in de wind en ik heb er veel moeite in gestopt om er iets van te maken. De foto eerder in het blog heb ik gemaakt door twee scherpe beelden te maken in meervoudige belichting met de helder-stand. Je ziet de beweging en toch iets van beide bloemen door dat ik eerst op de één en daarna op de ander scherp te stellen.

 

Uiteraard heb ik ook een scherpe en een onscherp beeld gecombineerd in meervoudige belichting. Al snel bleek mij dat als je zonder statief werkt het handig is eerst het onscherpe beeld te maken. Dat deed ik door eerst scherp te stellen, en daarna handmatig de lens naar onscherpte te draaien. Daarbij is het leuk om te kijken wat het doet als je de scherpte verder naar achteren verplaatst of juist naar voren haalt. Over het algemeen vond ik de beelden waarbij ik de scherpte naar voren haalde mooier.Het resultaat hier naast heeft iets van een impressionistisch schilderijtje.Nog wel van een slechte schilder, want ik ben er nog niet heel tevreden mee. 

 

De laatste twee dagen had ik strak blauwe luchten bij zonsopgang en ben ik met name gaan kijken wat ik kon met tegenlicht. Bij meervoudige belichting had ik er grote moeite mee. Veel beelden werden wat overbelicht en met name bij de additief-stand kreeg ik het niet werkend. Heb geprobeerd dat met extra onderbelichting op te lossen, maar was niet tevreden met de resultaten. 

Ook de helder-stand was niet optimaal, maar met de gemiddeld -stand kon ik onder deze omstandigheden, juist wel uit de voeten. Ik maakte er het beeld met klaprozen hiernaast mee, en hoewel nog niet helemaal wat ik zou willen vond ik het toch wel een geslaagde poging. Thuis vond ik sommige elementen in een donkerder beeld mooier en andere juist weer minder.

 

Aan het einde van de week realiseerde ik mij dat het uiteraard allemaal veel beter kan, maar dat het vooral een zaak is van veel doen en kritisch naar de resultaten kijken. Kan het iedereen aanraden om gericht aan de slag te gaan met dit soort technieken. Het stimuleert je om nieuwe dingen te proberen en ik heb me voorgenomen het vaker te doen.

 

Had ik dan geen moment spijt dat ik mijn telelenzen thuis had gelaten. Uiteraard niet! Op 1 van de ochtenden zag ik heel even een vos, die ik graag had vastgelegd. Maar nu had ik in ieder geval ook niet de frustratie dat,  hij mij te snel af was!

 

Tot slot nog een aantal foto's van deze dagen. De meeste zijn gemaakt met meervoudige belichting, maar de insecten en een enkele bloem ook niet!