Spreeuwen in Rome

Als je in Google op zoek gaat naar Spreeuwen in Rome stuit je al snel op een prachtig filmpje van de BBC met Spreeuwenzwermen boven Rome. Dat filmpje heb ik regelmatig bekeken. Soms vertelde ik Anita over mijn droom om ze zelf vast te leggen. Dat is ze niet vergeten en voor mijn 60ste verjaardag kreeg ik van haar een lang weekend Rome in de periode dat de Spreeuwen in de stad zijn (tweede helft Oktober tot en met Februari).

 

Met alle Corona restricties kwam het er vorig jaar niet van. Gelukkig konden we het afgelopen weekeinde alsnog naar Rome. Vooraf had ik op internet naar aanwijzingen gezocht voor de beste plekken. Ook contacteerde ik Jan van der Greef, van wie ik wist, dat hij enkele jaren terug in Rome Spreeuwenzwermen had gefotografeerd. Van hem kreeg ik nuttige informatie en een contact van een Deense fotograaf. 

 

Toch had ik het gevoel dat ik nog niet voldoende wist. Probleem is met name dat de stad heel groot is en de Spreeuwen op verschillende plekken in de stad gaan slapen. Actuele informatie is cruciaal. Na enig zoeken ontdekte ik dat K-nature Wildlife vogel excursies geeft in Rome. Bij hun heb ik een halve dag geboekt. Daarbij heb ik aangegeven dat het doel de Spreeuwenzwermen waren. Dat hadden ze goed begrepen en ze hadden voorwerk gedaan, door zelf een geschikte locatie te zoeken.

We spraken de eerste middag af bij de metro uitgang Colloseum. Al snelde gingen we een lokaal parkje in om op zoek te gaan naar de eerste vogels. Veel meer dan mezen en Meeuwen kwamen we niet tegen. Na 1.5 uur begon de wandeling naar het Monument van Victor Emanuelle II. De hoge positie, die je daar kunt innemen, geeft je de gelegenheid drie kanten uit te kijken en fotograferen. Onze hoop was gevestigd op de kant waar de zon onderging. In die hoek was bv het Vaticaan te zien en één van de beelden, die ik in gedachte had is een zwerm, liefst met een symbolisch karakter, boven het Vaticaan. Daarbij had ik geen rekening gehouden met de bouwkranen in de stad. Vanuit dit punt stond er in ieder geval één hinderlijk in de weg. Spreeuwen waren er overigens ook nog niet. 

 

Anita liep af en toe naar de ander kant om te kijken of er daar meer waren. Maar helaas. Zoals gebruikelijk moet je bij Spreeuwenzwermen nooit te vroeg opgeven. Langzaam aan kwamen er meer en meer Spreeuwen. Er ontstonden grote wolken.

 

Helaas vooral op een plek, waar weinig karakteristiek gebouwen stonden. Terwijl het donker werd kleurde de lucht daar zwart van de Spreeuwen. Daar ik dit keer niet wilde kiezen voor lange sluitertijden, maar vooral de zwermen vast wilde leggen in combinatie met de stad, moest de ISO fors omhoog. Bij het bewerken bleek later dat Topaz Denise AI erg veel moeite heeft met ruis opschonen in foto's vol met Spreeuwen. Ik heb regelmatig alle methoden, die beschikbaar zijn geprobeerd, zonder tot een goed resultaat te komen. 

Al met al was de eerste middag een prachtige ervaring en beleving, maar was ik niet echt te spreken over de gemaakte beelden. Onze gids had zijn best gedaan, maar het blijft onvoorspelbaar. Hij gaf ons nog wat tips voor locaties. 

 

De volgende middag besloten we één van zijn tips op te volgen en gingen we naar het Piazza Gibraldi. Dit ligt op een hoge heuvel nabij Travestere. Een wandeling van ruim 4 km met een groot deel stijl omhoog, maar wat een prachtige plek om over Rome uit te kijken. De plek heeft de zon in de rug, maar doordat als de zon ondergaat hij achter de heuvel verdwijnt heb je daar niet heel veel plezier van. We hoopten dat de Spreeuwen weer in de buurt van deze plek zouden zwermen, maar daar kwam niets van terecht.

 

De Spreeuwen vlogen op een totaal andere plek, soms vrij ver ten oosten van het Colosseum. Gelukkig waren de aantallen heel groot en kregen we soms prachtige vormen te zien, zoals op de eerste foto bij dit blog. Als je goed kijkt zie je het Colosseum en zie je hoe klein dat is in vergelijking tot de Spreeuwenzwerm in de lucht. Een beeld dat duidelijk laat zien hoe Spreeuwen zwermen boven Rome. Op de wandeling terug hebben we een heerlijk wijntje gedronken op het succes. De andere avonden dronken we overigens ook in één van de wijnbarretjes van Rome een goed glas wijn. Rome heeft immers veel meer te bieden dan alleen Spreeuwen.

Onze laatste hele dag begon met regen. Gelukkig heeft Rome naast musea met historische kunst ook verschillende musea met moderne kunst. Wij bezochten allereerst het museum in Borghese park. Een heel inspirerend museum, dat ik iedereen kan aanraden. Na een heerlijke lunch iets buiten het stadscentrum gingen we terug naar de kamer in het hotel. Het leek geen zin te hebben om ver de stad in te gaan. Tot 4 uur en vanaf 5 uur zou het regenen. We besloten naar het Independent Hotel te gaan, vlakbij Termini.

 

Op het dakterras zagen we al vrij vroeg veel Spreeuwen. Gelukkig regende het maar een beetje. Snel werd het weer droog. Wel werd het razendsnel donker en kon ik maar vanaf één plek redelijk fotograferen. De enige oplossingen door het gebrek aan licht waren lange sluitertijden of gebruik maken van hoge Iso in combinatie met stadslicht.

 

Zo kon ik toch beelden maken van het Termini station met Spreeuwenzwermen. Het meest tevreden ben ik eigenlijk met bijgaand beeld. Het is genomen met 0,8 seconde sluitertijd. Daardoor de strepen. De Iso hoefde maar op 50 en zodoende was er voldoende ruimte om het maximale uit het beeld te halen in Lightroom.

De volgende dag vertrokken we al weer naar Nederland, ons beseffend hoeveel geluk we hadden gehad met het weer. Iedereen, die ook een poging wil wagen om Spreeuwenzwermen in Rome te fotograferen, zou ik aanraden, als je, je het kunt veroorloven om 4 of 5 middagen te blijven. Zelf denk ik maar, we hebben een reden om nog een keer terug te gaan naar de stad, waar ik zoveel van hou om Spreeuwenzwermen te fotograferen. Tot slot nog wat beelden.