Ultima Frontiera Roemenie

Afgelopen week ben ik weer op reis geweest. Wederom met Wildpix en dit keer naar Roemenië. De bestemming was het resort "La Ultima Frontiera" in de Donaudelta tegen de grens met de Oekraïne.

La Ultima Frontiera is het paradijs voor vogelfotografen. In het paradijs leven naast schitterende vogels als de Purperreiger, Kwak, Zeearend, Bijeneter en Scharrelaar ook Jakhalzen. Een dier met duivelse trekjes! Om het paradijs te vervolmaken zijn er fotografie-schuilhutten en een prima accommodatie om te eten en te slapen.

Het was er dan ook heerlijk toeven. Maar het is wel een hele reis om in het paradijs te komen. Op vrijdag met KLM naar Boekarest gevlogen en naar het hotel gebracht. Daar werden we de volgende dag opgehaald op een schappelijke tijd. Het gezelschap bestond o.a. uit Arjen en Willem. Daarnaast was er een groep Italianen en een tweetal Britten.

Er volgde een busreis naar Tulcea van meer dan vier uur met een tussenstop bij Prariehonden en een Roodpootvalk. Koos er voor om de laatste te fotograferen zonder veel succes. Overigens een leuke discussie gehad met de Britten over het referendum over een Brexit. In de bus was het too close to call!

Vanuit Tulcea ging de tocht verder per boot over de noordelijke arm van de Donau. Na 1.5 uur kwamen we aan bij La Ultima Frontiera. Daar volgde een rondleiding langs de vele hutten onder leiding van Martin Steenaut. Een zeer nuttige toelichting! Tegelijkertijd gaf het weer ons al een voorproefje wat ons te wachten viel. Het betrok en begon te onweren. Tijdens het eten maakten we ook kennis met Chris, onze Belgische reisgenoot!

Het gebied heeft een bijzondere geschiedenis. Zo is het tijdens de communistische periode een werkkamp geweest voor tegenstanders van het bewind. Ooit waren er ook visvijvers, maar de natuur heeft het overgenomen.

Deels kun je het verleden nog terug vinden. zo is er een monument voor de slachtoffers van het bewind en zijn sommige vijvers nog herkenbaar aan de rechthoekige vorm. Dat het tegenwoordig een paradijs is bleek de volgende dagen.

Zondag begonnen we in de Eagle Hide. Een topochtend met o.a. Jakhalzen en Zeearenden. Ongelooflijk dichtbij! Er was continu interactie tussen Bonte Kraaien, Eksters en de Jakhals! De Zeearenden wachten met afdalen tot de Jakhalsen vertrokken waren. Die kwamen nog wel terug, wat tot een korte en felle interactie leidde. Helaas geen mooie foto naast de herinnering.

In de middag in de Bijeneterhut ook een top middag gehad. De Bijeneters kwamen op de door ons neergezette takjes zitten. Vingen verschillende insecten. Doel was o.a. om vliegbeelden te maken, maar dat viel weer is niet me. Toch staan er aan het eind van dit blog wel enkele.

Maandagochtend hebben we met een boot de Deltameren bezocht. Goed voor sterns, visdiefjes, en verschillende soorten reigers. Veel vogels zaten op hun nest tussen de waterlelies. Door het mooie weer en de kundige kapitein schoten we prima platen. Helaas hadden wij geen geluk bij de Roodhalsfuut in tegenstelling tot de groep die twee weken eerder ging. Daar staat tegenover dat we mooie foto's hebben kunnen maken van de Ralreiger op de waterlelies.

Die middag gingen we naar hut 17. Die was eerder heel goed voor Scharrelaar, maar nu het broedsel was uitgekomen vlogen de ouders rechtstreeks naar het nest. Die middag was het hoogtepunt dan ook het zien van een otter. Mijn reactietijd liet te wensen over, maar Arjen zorgde voor fotografisch bewijs.

Dinsdsgochtend zijn we naar de tweede Jakhals hut geweest. Die ligt in een meer grassige omgeving. Daardoor andere beelden kunnen maken. Persoonlijk ben ik er iets minder enthousiast over, omdat de hut iets te hoog ligt en je er niet vanuit een lage positie kunt fotograferen.

Die middag in de boshut werd mijn middag bepaald door Eksters, die al het voer weg aten. Van de nood een deugd gemaakt door ook is een Ekster mooi vast te leggen. Bijzonder was ook het gedrag van de Fazant. Die daagde zijn opponent in het spiegelglas uit en vloog tegen het raam! Gedrag dat die week ook werd vertoond door Kwikstaartjes en Eksters. Me op tijd op laten halen en nog lekker rondgereden in een Buggy genietend van het landschap en de vogels.

Woensdagochtend samen met Chris in de moerashut 5 gezeten. Net als Arjen beschikt hij over een enorme kennis van vogelgeluiden en wist de ene na de andere vogel te benoemen. Daar kan ik veel van leren!

De hut had prachtig licht en de Purplereiger ging schitterend op in het riet. Dit kwam doordat de kleur van het riet onder invloed van het zonlicht en de strepen van de nek van de Purperreiger samen kwamen. Verder o.a. IJsvogel, Dwergaslscholver en zijn grotere broertje! Na afloop nog door Chris rondgereden. Genieten!

Vanuit een schuiltentje had ik nog niet eerder gefotografeerd. Het moest er nu een keer van komen. Het nest van de Grijskopspecht (bij mij nog bekend vanuit Zweden) met jongen was het doel. Leuke ervaring waarbij ik opging in de natuur. Omdat het toch de middag van het uitproberen van nieuwe dingen was ook een filmpje gemaakt van het voeren.

Daarna onder een camouflagenet gezeten bij het nest van een Hop. De Hop heb ik nauwelijks gezien. Wel een Dobbelsteenslang van vrij forse omvang. Later las ik dat deze slang, verwant aan de Ringslang ook jonge / kleine vogeltjes eet. Dat zou zo maar het lot van de Hopjes kunnen zijn. Ook in dit paradijs heerst de slang!

Donderdag mochten we weer in de Eaglehide. Samen met de Britten, Willem en twee luidruchtige Italianen. Dit keer wist een Jakhals de vis in rap tempo los te graven en mee te nemen. Al om 8.30 keerde de rust terug voor de hut. Al snel sliepen twee hutgenoten.

Nadat een tweede vis was gebracht bleef het vrij rustig er kwam af en toe wel een jakhals kijken, maar er gebeurde niet veel. Dat veranderde door de komst van een Pontische Meeuw. Die at flink van de vis. Dit was het teken voor het vrouwtje Zeearend om zich ook te melden. Sfeer en vliegbeeld waren het resultaat.

Toen we werden opgehaald regende het. En de weersverwachting zag er slecht uit. De hutten met rietendak vielen dus af. Daarom weer naar hut 17. Met een stuk vis voor de Otter op het strandje tegenover de hut. Weer een fijne middag voor de Eksters! Die aten er flink van. De Otter verkiest verse vis waarschijnlijk boven het bevroren maal. Hij liet zich niet zien.

Op vrijdag zouden we een tocht maken naar de Zwarte Zee om Reuzenzwartkopmeeuwen te fotograferen. Maar de weersverwachting was slecht en de tocht werd afgezegd. Toch begin de ochtend met prachtige zon. Arjen en ik mochten naar de hut genaamd Nursery. Een prachtig plekje voor Jakhalzen.

Het werd een topochtend met vechten, wegjagen en waden door het water van de Jakhalzen. Ook werd de vis met pin en al losgetrokken door een vrouwtje Jakhals. Nieuwe vis en de Pontische Meeuw deden wonderen. De Zeearend en Jakhalzen kwamen langs. Een prachtige afsluiting van een bijzondere reis!

Na een korte lunch tijdens een enorm onweer moesten we inpakken en wegwezen. Onze tijd in het paradijs zat er op. Nagenietende en vol verhalen keerden wij terug in de bewoonde wereld! Ook dit keer leverde het een bijdrage op aan natuurfotografie.nl. Bijgaand nog een setje foto's om de serie compleet te maken.