Bronst (2)

Dit weekeinde was Anita met haar zus, drie nichtjes en een schoonzus naar Parijs. Ze vertrokken zaterdagochtend vroeg. Een mooie kans om weer naar de damhertenbronst te gaan. Het was een wat grauwe ochtend en na enige omzwervingen en een stevige wandeltocht vond ik obv het geburl de plek waar de meeste mannen rondliepen.


Een nadeel van het bezoek in het weekeinde is de enorme drukte met wandelaars, hardlopers en fotografen. Regelmatig werd ik tijdens het besluipen van damherten gestoord door voorbijgangers. Het is natuurlijk ook raar zo'n fotograaf die op de grond ligt of tijgert om dichterbij te komen en graag een laag standpunt wil hebben.


Toch heeft dat niet alleen nadelen. Het Damhert hiernaast had ik al tijgerend tot op een beperkt aantal meters genaderd, toen er van achter wandelende fotografen aan kwamen lopen. Daarop kwam de Damhert overeind en liep mijn kant uit. Met deze foto als resultaat. Door op verschillende plekken stil te blijven zitten of liggen lukte het om nog meer foto's te schieten, die de moeite waard zijn. Wel had ik een erg vuile broek van de natte en modderige ondergrond.


Op Zaterdag was het licht niet echt optimaal. Gezien het extra uurtje leek een bezoek op zondag nog niet zo'n slecht idee, Daarom vroeg naar bed gegaan en studio sport overgeslagen. De weersverwachting was immers meer zonneschijn.


Eenmaal uit bed gauw gekeken naar de recentste weersverwachting. Die zag er goed uit, dus snel op stap gegaan. Direct na aankomst gelopen naar de beste plek gisteren. Daar was in eerste instantie minder activiteit, maar dat verbeterde snel. Daar kwam bij dat de zon opkwam en achter de bossen omhoog kroop.


Op dat moment wordt duidelijk waarom fotografie ook wel spelen met licht wordt genoemd. Met foto's, zoals hiernaast als resultaat. Vervolgens was het wachten op een gevecht. Af en toe hoorde je het gekletter in het afgesloten deel van het terrein. Maar bij een boom, waar ik dopzaterdag een tijd in het natte gras had gelegen was er op een ogenblik in eens actie. onverwacht en uitermate kort. Helaas ook achter een klein heuveltje, zodat niet alles zichtbaar is. Ook de korte gevechten, die ik daarna nog zag waren moeilijk vats te leggen, door bomen en takken die in beeld kwamen.Voor dat het druk werd moest ik al weer weg. Toch weer een rijke buit van een weekend vroeg op staan. Veel beter dan vorige week, toen ik zittend in een hutje regendruppels kon tellen, in de afwezigheid van vogels. 

Reactie schrijven

Commentaren: 0