Bronst

Ik ben vorige week naar Nationaal Park de Hoge Veluwe gegaan. Eigenlijk al wat laat voor het bronst seizoen. Maar goed het was er nog niet van gekomen en het weer was prachtig. Om half drie vertrok ik uit Amsterdam.

Direct na aankomst, rond 15.45, in het park ging ik naar de Wildbaan. De plek waar natuur fotograferend Nederland in September neerstrijkt. Elke centimeter wordt bezet! Als er stoelen zouden staan, denk ik dat er handdoeken opgelegd zouden worden bij het krieken van de dag. Ik moest dan ook genoegen nemen met een plekje aan de zijkant. Het burlen was al hoorbaar en het zonnetje werkte mee. Ook liepen er al wat Hindes.

Na enige tijd werd mijn geduld beloont. Achter in de bosrand vertoonde zich een bok, die vervolgens een groep Hindes opjoeg. Er was niet erg veel van te zien door de bosjes die in mijn zichtlijn stonden. Ondertussen hoorden we veel burlen op het naastgelegen veld. verschillende fotografen verplaatsten zich. Eerlijk gezegd blijf ik het liefst op 1 plek, maar het werd al maar stiller en uiteindelijk ben ik ook naar het veldje gegaan. Daar schoot ik bijgaande foto. 

Toen het stiller en stiller werd ben ik doorgereden richting het Reemsterveld. Dat staat bekend om de mogelijkheid om mooie zonsondergang foto's te maken. Toen ik aankwam was er niet veel activiteit. Er was duidelijk 1 dominante bok. Andere bokken bleven op afstand en als ze het al waagden was zijn naderen al voldoende om ze weg te jagen. Wel zat ook hier een hele rij fotografen in het veld!

Het wachten was daarom op de kans om hindes of het dominante mannetje te fotograferen bij de ondergaande zon. Om een maximaal effect te krijgen heb ik de witbalans aangepast naar bewolkt. De foto's krijgen dan meer oranje gloed.

Lange tijd leken we niet veel succes te hebben. Het mannetje weigerde het kleine heuveltje te beklimmen en de meeste hindes deden ook niet mee. Uiteindelijk werd ons geduld beloond. Met leuke platen als resultaat.

Omdat ik de smaak te pakken had gekregen besloot ik in te schrijven op een workshop Damherten bronst fotograferen onder leiding van Rob Dijkstra. Dat betekende dat ik me vanmorgen om 7 uur moest melden bij de Amsterdamse Waterleiding Duinen. Ons groepje bestond slechts uit 4 personen, inclusief Rob, daar 3 deelnemers er gezien het vroege tijdstip vanaf hadden gezien.

Vrij snel vertrokken we naar het veld. We moeten even wachten, maar al snel kwam de zon op. Een mooie kans om foto's te maken, waar je als vogelfotograaf niet snel aan toekomt. Zelfs toen we aan de wandel gingen deden zich nog mooie mogelijkheden voor. Zelf ben ik wel gecharmeerd van het nevenstaande beeld. Niet iets wat ik al eerder gemaakt had.

Het aantal Damherten in de Amsterdamse Waterleiding Duinen is zeer groot. De gemeente Amsterdam wil daarom Damherten afschieten. Het is niet zeker of de overbevolking de oorzaak is van het relatief kleine aantal nieuwgeborenen. De bronst vindt verbreid over het gebied plaats. Mede door de grote aantallen recreanten en fotografen lijkt verstoring niet te voorkomen.

Waar ik wat laat was op de Hoge Veluwe, bleek al snel dat wij nu wat aan de vroege kant waren. De bronst van de Damherten lijkt nog niet echt begonnen. We zagen Damherten genoeg. Maar ook regelmatig vredig grazende mannetjes. Er leek nog geen sprake van strijd.

We liepen uiteindelijk zo'n 9 kilometer en bezochten verschillende plekken, die andere jaren worden gebruikt voor de bronst. Ik heb dan ook weinig foto's van de bronst rituelen kunnen maken. De foto die hiernaast staat is 1 van de weinigen. Relatief vroeg in de ochtend genomen en van een vrij grote afstand.

Kortom om top foto's te maken moet ik nog een keer terug. Gelukkig weet ik nu beter de juiste plekken te vinden.

Toch hebben we genoten. Heerlijk weer, buiten zijn, genieten van de natuur (bv Mierenleeuwen) en fotograferen. Hieronder staan nog wat resultaten.